انتخاب مواد نقش مهمی در تعیین ویژگی های عملکرد دارد اتصالات پایان ، از جمله مقاومت در برابر خوردگی ، مقاومت دما و رتبه فشار. در اینجا چگونگی تأثیر مواد مختلف بر این خصوصیات آورده شده است:
مقاومت در برابر خوردگی: فولاد ضد زنگ: مقاومت در برابر خوردگی عالی ، به ویژه در محیط هایی که در معرض رطوبت ، مواد شیمیایی یا شرایط شور قرار دارند ، ارائه می دهد. فولادهای ضد زنگ مانند 316 به ویژه در برابر محیط های دریایی و مواد شیمیایی تهاجمی مقاوم هستند. برس: مقاومت در برابر خوردگی خوبی را فراهم می کند اما می تواند در محیط های بسیار اسیدی یا قلیایی مستعد ابتلا به دفع شود. این اغلب در برنامه های لوله کشی و با هدف عمومی استفاده می شود.
آلومینیوم: مقاومت در برابر خوردگی متوسط دارد اما می تواند هنگام قرار گرفتن در معرض هوا و رطوبت اکسیده شود ، که می تواند بر ماندگاری آن تأثیر بگذارد. آنودایزاسیون یا پوشش می تواند مقاومت خود را بهبود بخشد. پلاستیک (به عنوان مثال ، PVC ، PFA): به طور کلی در برابر خوردگی از مواد شیمیایی و رطوبت مقاوم است. با این حال ، پلاستیک ممکن است تحت نور UV یا در محیط های درجه حرارت بالا تخریب شود.
مقاومت دما: فولاد ضد زنگ: بدون از دست دادن استحکام یا یکپارچگی ساختاری می تواند در برابر درجه حرارت بالا مقاومت کند. این پایدار است و خواص مکانیکی خود را در دماهای بالا حفظ می کند ، و آن را برای برنامه های درجه حرارت بالا مناسب می کند. برس: دمای متوسط را به خوبی کنترل می کند اما ممکن است در دماهای بالاتر نرم یا ضعیف شود. برای برنامه های کاربردی با دامنه دما تا حدود 200 درجه سانتیگراد (392 درجه فارنهایت) مناسب است.
آلومینیوم: در مقایسه با فولاد ضد زنگ و برنج مقاومت به دمای کمتری دارد. این می تواند مستعد تضعیف در دمای بالا باشد اما در برنامه های کاربردی با نوسانات دما متوسط عملکرد خوبی دارد. پلاستیک: مقاومت دما بسته به نوع پلاستیک بسیار متفاوت است. به عنوان مثال ، PVC برای دمای تا حدود 60 درجه سانتیگراد (140 درجه فارنهایت) مناسب است ، در حالی که PFA می تواند دمای بالاتر را تحمل کند. فراتر از حد دمای مواد می تواند منجر به تغییر شکل یا خرابی شود.
امتیاز فشار: فولاد ضد زنگ: به طور معمول دارای رتبه های فشار بالا ، مناسب برای کاربردهای فشار قوی است. این قدرت و یکپارچگی را تحت فشار قابل توجهی حفظ می کند ، و آن را برای سیستم های هیدرولیک و پنوماتیک ایده آل می کند. برس: همچنین دارای فشار فشار خوبی است ، اما امتیاز خاص بسته به آلیاژ و طراحی می تواند متفاوت باشد. معمولاً در برنامه های فشار متوسط استفاده می شود.
آلومینیوم: رتبه بندی فشار به طور کلی پایین تر از فولاد ضد زنگ و برنج است. از آن در برنامه هایی استفاده می شود که نیازهای فشار متوسط تا کم است. پلاستیک: رتبه بندی فشار به نوع پلاستیک و طراحی آن بستگی دارد. به عنوان مثال ، PVC در برنامه های فشار کمتری استفاده می شود ، در حالی که پلاستیک های با کارایی بالا مانند PFA می توانند فشارهای بالاتر را تحمل کنند. برای جلوگیری از خرابی ، رتبه بندی فشار باید با الزامات عملیاتی مطابقت داشته باشد.
فولاد ضد زنگ: بهترین برای برنامه های کاربردی که نیاز به مقاومت در برابر خوردگی بالا ، ثبات در دمای بالا و قابلیت های فشار قوی دارند. برس: مناسب برای کاربردهای دما و فشار متوسط با مقاومت در برابر خوردگی خوب اما ممکن است برای محیط های خاصی نیاز به درمان خاصی داشته باشد.
آلومینیوم: مناسب برای دما و فشار متوسط ، با مقاومت در برابر خوردگی مناسب در هنگام درمان صحیح. پلاستیک: ایده آل برای محیط های خورنده و دامنه های دمای خاص ، با رتبه های مختلف فشار بسته به نوع.
انتخاب مواد مناسب برای اتصالات نهایی شامل متعادل کردن این خصوصیات بر اساس الزامات خاص کاربرد ، مانند قرار گرفتن در معرض عناصر خورنده ، افراط دما و شرایط فشار است .